ارتباط بین دو شاخص شدت تمرین (%vo۲max و %hrmax) هنگام فعالیت ارگومتری زیربیشینه در افراد نوجوان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک(۱۰ تا ۱۴ سال)

مقدمه: مطابق با دستورالعمل انجمن پزشکی- ورزشی آمریکا (acsm)، با توجه به ارتباط زیاد ضربان قلب (hr) و هزینه انرژی (vo2) در افراد سالم، ثبت ضربان قلب در این افراد شیوه ای کاملا مناسب برای کنترل فعالیتهای ورزشی است. از این رو، به دلیل سهولت و امکان پذیری ثبت ضربان قلب در فعالیت های ورزشی- توانبخشی، بیشتر مطالعات برای تجویز شدت تمرین از %hrmax به عنوان شاخصی پیشگو برای بیان %vo2max استفاده می کنند. اخیرا، برخی مطالعات اشاره می کنند که ارتباط بین این دو شاخص طبق دستورالعمل acsm در برنامه ورزشی- توان بخشی برخی بیماران و اشخاص معلول قابل اعمال نمی باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین %hrmax و %vo2max در 25 نوجوان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک دایپلژی با میانگین سنی2±12 سال بوده است. مواد و روش ها: پاسخ های hr و vo2 در حالت استراحت، پایان هر مرحله و انتهای آزمون ارگومتری مک مستر روی دوچرخه کارسنج با شرکت 25 نوجوان فلج مغزی به صورت داوطلبانه و با رضایت والدین و همچنین تایید پزشک متخصص در این تحقیق اندازه گیری شد. سپس، از این پارامترها برای محاسبه دو شاخص %hrmax و %vo2max استفاده گردید. از آنالیز رگرسیون برای تعیین ارتباط بین این شاخص ها استفاده شد و رگرسیون خطی بین این دو شاخص برای هر آزمودنی انجام شد. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد ارزشهای %hrmax در هر مــــرحله از آزمون با ارزشهای %vo2max هم سان نبوده و با وجــــود ارتباط خطی، الگوی رگرسیون بین آنهـــــا از خط بــــرازندگی فــــاصله دارد(%vo2max =1.55×%hrmax–66, r=0.76) . به عبارت دیگر، در هر مرحله از آزمون ارگومتری، ارزشهای %hrmax به مراتب بالاتر از ارزشهای %vo2max در مقایسه با دستورالعمل acsm بود. بحث و نتیجه گیری: یافته ها اشاره می دارند که ارتباط بین این شاخص ها در بیماران اسپاستیک با دستورالعمل acsm برای افراد سالم مشابه نیست. این یافته ها در کنار نتایج سایر مطالعات نشان می دهند که هر بیماری نسبت به تاثیر آن روی آمادگی بدنی و قلبی- عروقی و سیستم عصبی-عضلانی، ارتباط بین شاخص های ارزیابی شدت تـــمرین را بر هم می زند و ارتباط بین این شاخص ها در هر بیماری باید جداگانه بررسی شود.